Naprawmy to! – Sześć filmowych sequeli, które usiłowały załatać fabularne dziury poprzedników
Scenariuszowe dziury to prawdziwa zmora filmowców. O tych często
rażących niedociągnięciach raportują dopiero widzowie zaraz po
wyjściu z kina – czyli raczej w momencie, kiedy jest już zdecydowanie
za późno na ewentualne poprawki. Jedyną szansą na naprawienie
błędów i zatkanie filmowej „jopy” są sequele, gdzie można,
mimochodem, sprzedać fanom jakąś naciąganą historyjkę, która
tłumaczyłaby niedociągnięcia poprzedniego filmu. Czasem to działa,
innym razem takie zabiegi wywołują co najwyżej uśmiech
politowania. Liczą się jednak intencje.
W spadku po dziadku, czyli o rzeczach przekazywanych z pokolenia na pokolenie
Adieu
·
18 marca 2024
43 043
137
20
W życiu przydaje się szczęście, np. majętna ciocia w podeszłym
wieku, która – tak się złożyło – nie ma innych krewnych. Ale nie zawsze
można liczyć na spadek. Czasem też można liczyć… i nieźle się
przeliczyć.
Dzisiaj wybierzemy się na zakupy na dział monopolowy, pokażemy wam jeden z pierwszych selfików oraz przywitamy pielgrzymującego papieża...
Toriyama najbardziej znany jest jako autor popularnej serii Dragon Ball, za sprawą której stał się jednym z najpopularniejszych rysowników komiksowych na świecie.
Poza rysowaniem Toriyama zajmował się także projektowaniem postaci do gier wideo, głównie na konsole Super Nintendo i Sony PlayStation. Postaci jego autorstwa możemy podziwiać m.in. w Chrono Triggerze oraz w serii gier Dragon Quest.
Akira Toriyama zmarł 1 marca 2024 roku z powodu krwiaka podtwardówkowego.
Papież rozważał pielgrzymkę do Haiti już w 1979 roku, ale wówczas nie było to możliwe, ponieważ... lotnisko w Port-au-Prince było za małe.
Do wizyty doszło w 1983 roku za zgodą dyktatora Jeana-Claude'a Duvaliera. Naród głodujących i ciemiężonych Haitańczyków miał już serdecznie dość „Baby Doca” i rewolucja wisiała w powietrzu. Dyktator zgodził się na zaproszenie Jana Pawła II, by pokazać, że jest otwarty na świat i ma poparcie Watykanu.
Jan Paweł II wygłosił kazanie w języku kreolskim. Mówił powoli, używał
prostych słów. W pewnym momencie, ku zaskoczeniu tłumu, zwrócił się do
pary prezydenckiej.
Sprawujecie władzę w pięknym kraju, bogatym swymi
mieszkańcami, ale chrześcijanin nie może nie widzieć niesprawiedliwości,
rażącej nierówności, pogorszenia się warunków życia, nędzy, głodu oraz
strachu, które są udziałem ogromnej większości tego narodu. Tu musi się
coś zmienić.
Jean-Claude oniemiał, jego świat protestował, ale społeczeństwo haitańskie oraz światowe media odebrały to jako jasną krytykę dyktatury rodziny Duvalierów. Trzy lata po papieskim kazaniu Duvalier musiał uciekać z kraju.
Steve McCurry międzynarodową sławę zyskał przede wszystkim dzięki swemu zdjęciu „Afgańska dziewczyna”, po raz pierwszy opublikowanemu na okładce magazynu National Geographic w czerwcu 1985 roku.
76-metrową jednostkę Princess May wprowadzono do eksploatacji w 1888 roku. Był to jeden z
wielu niewielkich parowców zbudowanych w Wielkiej Brytanii pod koniec
XIX wieku.
5 sierpnia 1910
roku Princess May płynęła ze Skagway na Alasce z 80 pasażerami na
pokładzie i ładunkiem złota. Przepływając przez Lynn Canal w trakcie
przypływu, statek trafił na bardzo gęstą mgłę. Silne pływy w zatoce
sprawiły, że niewielka jednostka uderzyła o skały i zaklinowała się na
nich.
Uszkodzenia
kadłuba sprawiły, że zalana została maszynownia i cała jednostka
straciła zasilenie. Mimo to operator telegrafu W.R. Keller zorganizował
improwizowane połączenie elektryczne z jedną z baterii znajdujących się
w maszynowni (zalewanej przez wodę) i nadał wezwanie o pomoc.
Bliskość lądu sprawiła, że cała załoga i pasażerowie oraz cenny ładunek
złota szybko trafiły na brzeg. Odpływ sprawił natomiast, że cały statek
znalazł się nad wodą, a ze względu na specyficzne ułożenie skał, jego
dziób dosłownie wisiał w powietrzu.
27 stycznia 1973 roku Henry Kissinger (ówczesny asystent prezydenta Richarda Nixona ds. bezpieczeństwa narodowego) zawarł ugodę z przedstawicielami Wietnamu Północnego na zawieszenie broni, które przewidywało także wycofanie amerykańskich sił zbrojnych z Wietnamu Południowego. W porozumieniu wezwano także do uwolnienia prawie 600 amerykańskich jeńców wojennych przetrzymywanych przez Wietnam Północny i jego sojuszników w ciągu 60 dni od wycofania wojsk amerykańskich.
Porozumienie to stało się znane jako operacja „Homecoming”.
12 lutego 1973 roku trzy wojskowe samoloty transportowe C-141 poleciały do Hanoi w Wietnamie Północnym, a jeden C-9A został wysłany do Sajgonu w Wietnamie Południowym w celu odebrania uwolnionych jeńców wojennych. Pierwszy C-141A, którym Azję opuściło 40 jeńców wojennych, został żartobliwie nazwany „Hanoi Taxi”, a obecnie znajduje się w muzeum.
Niemiecki obóz zagłady w Sobiborze powstał na przełomie kwietnia i maja
1942 roku jako drugi (po Bełżcu) ośrodek eksterminacji Żydów w ramach
„Aktion Reinhardt”, w związku z planowaną zagładą Żydów na
terenie Generalnego Gubernatorstwa.
Stanisław Szmajzner trafił do obozu w Sobiborze w wieku 15 lat. Pracował tam jako złotnik – wyrabiał przedmioty ze zrabowanego ofiarom złota. 14 października 1943 roku doszło do skutecznej ucieczki z obozu grupy około 300 więźniów. Szlomo miał dużo szczęścia, ponieważ nie zginął ani nie został złapany.
Przedostał się do Warszawy, gdzie wspomagał powstańców, m.in. kradnąc broń Niemcom.
Po wojnie w 1946 roku wyemigrował do Brazylii. W 1978 roku zidentyfikował ukrywającego się tam Gustava Wagnera – zastępcę komendanta SS-Sonderkommando Sobibor, który został wytropiony przez „łowcę nazistów” Szymona Wiesenthala.
Stanisław Szmajzner zmarł w 1989 roku.
W poprzednim odcinku
Źródła:
1,
2,
3,
4,
5
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą